More from: υφαλοκρηπίδα

Η ανάγκη θαλάσσιας στρατηγικής*

Screen Shot 2015-07-11 at 12.09.08

ΘΕΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ Η ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ/ΑΟΖ

Επιστημονική εισήγηση, με θέμα την άσκηση κρατικών αρμοδιοτήτων στον θαλάσσιο χώρο, ως επίδειξη «δεσπόζοντος συμφέροντος», παρουσίασε ο υποψήφιος Διδάκτορας Δημόσιου Διεθνούς Δικαίου Νικόλας Ιωαννίδης.

Η ενεργειακή πολιτική της ΚΔ πρέπει να συνεχιστεί, αφού η παραχώρηση αδειών εξερεύνησης και εκμετάλλευσης εντός της ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας αποδεικνύει έμπρακτα την άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων του κράτους.

Η ανακάλυψη υδρογονανθράκων στην περιοχή της Ανατολικής Μεσόγειου από το 2003 και εντεύθεν δημιούργησε, αφ’ ενός, νέα γεωπολιτικά δεδομένα και, αφετέρου, νέες ανάγκες και προοπτικές όσον αφορά τα ενδιαφερόμενα προς εκμετάλλευση κράτη. Συγκεκριμένα, στην περίπτωση της Κύπρου, οι οριοθετήσεις της ΑΟΖ με γειτονικά κράτη όπως η Αίγυπτος (2003), ο Λίβανος (2007) και το Ισραήλ (2010), παρέχουν πλέον στην Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) τη δυνατότητα να ασκήσει μια σειρά από δικαιώματα, όπως αυτά απορρέουν από το Δίκαιο της Θάλασσας.

Readmore..


Όταν ο απεσταλμένος του ΟΗΕ αγνοεί το Διεθνές Δίκαιο

   ÍÅÏÓ ÅÉÄÉÊÏÓ ÓÕÌÂÏÕËÏÓ ÇÍÙÌÅÍÙÍ ÅÈÍÙÍ

Ο κ. Έσπεν Μπαρθ Άιντα

    Είναι παγκοίνως γνωστό ότι στα πλαίσια του Κυπριακού Προβλήματος συντελέστηκαν και συντελούνται σωρεία ενεργειών που αντίκεινται  στο Διεθνές Δίκαιο. Αυτό, όμως, δεν συνεπάγεται πως θα πρέπει να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε την παρερμηνεία του Διεθνούς Δικαίου, όπως αυτή στην οποία προέβη ο Ειδικός Σύμβουλος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για το Κυπριακό, κ. Έσπεν Μπαρθ Άιντα. Το παρόν κείμενο επικεντρώνεται και αναλύει συνοπτικά τη  δήλωση του κ. Άιντα ότι πολλά κράτη δεν θεωρούν τις σεισμικές έρευνες ως παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων, γιατί δεν οδηγούν σε εξόρυξη, καθώς η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) δεν είναι κυρίαρχη περιοχή. Readmore..


Ναυάγησε η εξευμενιστική πολιτική*

newego_LARGE_t_1101_54406901

Συνέδριο του Κολεγίου Ledra για την κρίση στην κυπριακή ΑΟΖ

Τη νέα στρατηγική και σημασία της ασφάλειας για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου στην Κύπρο, ανέλυσαν οι Γιάννος Χαραλαμπίδης, Άντης Λοΐζου και Νικόλας Ιωαννίδης

Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΛΥΣΗ της ομοσπονδίας διχοτομεί την κυριαρχία και τριχοτομεί την υφιστάμενη κυπριακή ΑΟΖ

Εκδήλωση υπό τον τίτλο «Πώς η εξευμενιστική πολιτική ναυάγησε στην κυπριακή ΑΟΖ», πραγματοποίησε το Κολέγιο Ledra την περασμένη Τετάρτη στη Λευκωσία. Ομιλητές ήταν ο Δρ Διεθνών Σχέσεων Γιάννος Χαραλαμπιδης, ο Συνταγματάρχης εν αποστρατεία Άντης Λοΐζου και ο υποψήφιος Διδάκτωρ Διεθνούς Δικαίου Νικόλας Ιωαννίδης, οι οποίοι ανέλυσαν την παρούσα κατάσταση υπό το πρίσμα των γεωπολιτικών εξελίξεων αλλά και από τη σκοπιά του Διεθνούς Δικαίου. Readmore..


Η κρίση στην ΑΟΖ και το διάτρητο «θαλάσσιο τείχος»

EEZ

Η περιοχή που έχει δεσμεύσει η Τουρκία για σεισμικές έρευνες (εντός κόκκινων γραμμών)

«Διότι η κυριαρχία της θαλάσσης αποτελεί πραγματικώς μέγα κεφάλαιον. Σκεφθήτε, τωόντι, εάν είμεθα νησιώται, ποίοι θα ήσαν πλέον απρόσβλητοι από ημάς;» (Θουκυδίδης, Ιστορία Α 143)

   Από την ανωτέρω διαπίστωση του Περικλή προκύπτει η σημασία που απέδιδαν οι Αθηναίοι στο θαλάσσιο στοιχείο ως παράγοντα ισχύος. Μάλιστα, εκφράζεται η πεποίθηση πως εάν οι Αθηναίοι ήταν νησιώτες, έχοντας για φυσική οχύρωση τη θάλασσα, θα ήταν απρόσβλητοι από κάθε απειλή.  Η Κύπρος, μολονότι είναι νησί που διαθέτει ένα φυσικό, υδάτινο τείχος πέριξ των ακτών της, δεν έχει πράξει τα δέοντα προς εκμετάλλευση του γεγονότος τούτου. Η αδράνεια και ο λαϊκισμός στο θέμα της ενίσχυσης των ναυτικών δυνάμεων της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) εμφαίνεται σε κάθε περίσταση όπου το κράτος αδυνατεί να προστατεύσει τα κυριαρχικά του δικαιώματα επί των παρακείμενων υδάτων και της υφαλοκρηπίδας του. Τέτοια περίπτωση είναι και η πρόσφατη (για νιοστή φορά) αμφισβήτηση από πλευράς Τουρκίας και ψευδοκράτους του αποκλειστικού δικαιώματος της ΚΔ για έρευνα και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της υφαλοκρηπίδας της.

Readmore..


Οι θαλάσσιες διεκδικήσεις στον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου*

east-med

Εισαγωγή

Στο κάτωθι κείμενο επιχειρείται μια κριτική ανάλυση, με βάση το διεθνές δίκαιο, των θαλάσσιων διεκδικήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι άξιο αναφοράς ότι τρία από τα επτά κράτη στη σχετικά μικρή περιοχή της Αν. Μεσογείου (Τουρκία, Ισραήλ και Συρία) δεν έχουν προσχωρήσει στη Σύμβαση για το Δίκαιο Θάλασσας (η «Σύμβαση ΔΘ»). Αυτό φανερώνει τις διαφορετικές αντιλήψεις και προσεγγίσεις των ανατολικομεσογειακών κρατών, οι οποίες αποτυπώνονται στις πρακτικές που εφαρμόζουν στις θαλάσσιες σχέσεις.

Τουρκικές διεκδικήσεις

Από τη δεκαετία του 1970 η τουρκική διπλωματία διατηρεί την άποψη είναι ότι τα νησιά έχουν μειωμένα δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες. Ο λόγος είναι ότι η Τουρκία δεν θέλει να αναγνωριστούν πλήρη δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες στα νησιά του Αιγαίου, καθώς με αυτό τον τρόπο θα περιοριστεί σε μια στενή λωρίδα θάλασσας κοντά στις ακτές της. Έτσι, αρχικά προέβαλε το επιχείρημα ότι τα νησιά του Αιγαίου επικάθονται στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Ωστόσο, η δυνατότητα των νησιών να διατηρούν δική τους υφαλοκρηπίδα είχε ήδη αναγνωριστεί από τη Σύμβαση του 1958 για την υφαλοκρηπίδα (άρθρο 1). Η Τρίτη Συνδιάσκεψη για το ΔΘ επίσης απέρριψε αυτή τη θέση και το άρθρο 121(2) της Σύμβασης αναγνώρισε ότι τα νησιά δύνανται να παράγουν όλες τις θαλάσσιες ζώνες. Η διάταξη αυτή αποτελεί, πλέον, κανόνα εθιμικού δικαίου, σύμφωνα και με την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης (ΔΔΔ-ICJ) Qatar v Bahrain [(2001) παρ. 185], κάτι που επιβεβαιώθηκε από την απόφαση Nicaragua v Colombia [(2012) παρ. 139]. Αυτό σημαίνει πως η Τουρκία οφείλει να συμμορφώνεται με την πρόνοια αυτή, έστω κι αν δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση.

Readmore..


Η συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας μεταξύ Τουρκίας – «ΤΔΒΚ»

Screen Shot 2014-05-01 at 10.53.37 AMΧάρτης από παρουσίαση του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας

Ακόμα μία ενδιαφέρουσα εξέλιξη σχετικά με το Δίκαιο Θάλασσας σημειώθηκε πρόσφατα (10/04/2014), με την αποστολή ρηματικής διακοίνωσης από πλευράς Τουρκίας προς τον ΓΓ του ΟΗΕ. Διά του εγγράφου αυτού, η γείτονα κοινοποίησε τις γεωγραφικές συντεταγμένες της υφαλοκρηπίδας της στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως προέκυψαν μετά τη συμφωνία οριοθέτησης με την «ΤΔΒΚ». Βέβαια, η ρηθείσα συμφωνία δεν είναι καινούργια, αφού είχε υπογραφεί την 21/09/2011 και επικυρώθηκε από την Τουρκία την 29/06/2012. Με τη δημοσιοποίηση των συντεταγμένων και το αίτημα για δημοσίευσή τους στο Law of the Sea Bulletin (επίσημη έκδοση του Τμήματος Δικαίου Θάλασσας του ΟΗΕ), η Τουρκία επιχειρεί την επισημοποίηση και αποδοχή της υπό κρίσιν συμφωνίας από τη διεθνή κοινότητα. Επίσης, είναι σημαντικό το ότι η Τουρκία χρησιμοποίησε τη διαδικασία που απαιτεί ο ΟΗΕ σύμφωνα με το άρθρο 84§2 της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο Θάλασσας 1982 («η Σύμβαση»), στην οποία δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος. Λόγω του ανυποστάτου της «ΤΔΒΚ», όμως, στον σχετικό ιστότοπο του ΟΗΕ το έγγραφο δεν αναρτήθηκε στην κατηγορία όπου βρίσκονται παρόμοιες υποβολές. Readmore..