More from: Ευρωπαϊκή Ένωση

Tουρκία και Δίκαιο Θάλασσας: δύο άσπονδοι εχθροί

P , by

turkey-map

Με το πέρας της μακροβιότερης διεθνούς συνδιάσκεψης του ΟΗΕ (Τρίτη Διεθνής Συνδιάσκεψη ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας 1973-1982), η διεθνής κοινότητα είχε καταφέρει να εκπονήσει ένα περιεκτικό κείμενο, ένα «σύνταγμα των ωκεανών» όπως χαρακτηρίστηκε, τη Σύμβαση ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας 1982 («Σύμβαση ΔΘ»). Η Σύμβαση ΔΘ κωδικοποίησε προϋπάρχουσες αρχές εθιμικού δικαίου εισάγοντας, παράλληλα, καινούργιες έννοιες. Μερικά από τα επιτεύγματα της Σύμβασης ΔΘ είναι ο καθορισμός του ανώτατου ορίου της χωρικής θάλασσας στα 12 ναυτικά μίλια («ν.μ.») (1 ναυτικό μίλι = 1852 μέτρα), ο θεσμός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης («ΑΟΖ») πλάτους 200 ν.μ., η έννοια του αρχιπελαγικού κράτους, η θεσμοθέτηση της διέλευσης transit μέσω στενών διεθνούς ναυσιπλοΐας, η αναγνώριση στα νησιά ισότιμου καθεστώτος με τα ηπειρωτικά εδάφη, η εγκαθίδρυση μηχανισμού επίλυσης διαφορών και άλλα. Ενώ, όμως, η πλειοψηφία των κρατών υποστηρίζουν τη ρύθμιση των θαλασσίων υποθέσεων με βάση τη Σύμβαση ΔΘ (167 συμβαλλόμενα μέρη), η Τουρκία αρνείται να προσχωρήσει σε αυτή. Αφορμή για το παρόν κείμενο αποτελεί καταψήφιση από πλευράς Τουρκίας -για άλλη μια χρονιά- του ετήσιου ψηφίσματος της Γενικής Συνέλευσης ΟΗΕ («ΓΣ») για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο Θάλασσας.

Readmore..

Ο νόμος για τη βία στα γήπεδα και το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή

P , by

PRIVACY-IS-NOT-A-CRIME

Αναμφισβήτητα, η παράνομη βία (σε αντιδιαστολή με την επιτρεπόμενη σε εξαιρετικές περιστάσεις βία) είναι καταδικαστέα και πρέπει να καταστέλλεται. Προσέτι, η βία στα γήπεδα είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που ταλανίζει την κοινωνία μας και οι προσπάθειες για αντιμετώπιση της μάστιγας αυτής είναι αναγκαίες. Παρ’ όλα αυτά, συχνά η πολιτεία καταχράται της νομοθετικής της εξουσίας και στο όνομα αόριστων εννοιών όπως η «δημόσια τάξη» ή το «γενικό συμφέρον» εισάγει μέτρα που περιορίζουν υπέρμετρα τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών. Με αφορμή τον άρτι τροποποιηθέντα Νόμο για την Πρόληψη και Καταστολή της Βίας στους Αθλητικούς Χώρους (2014) (ο «Νόμος»), θα επιχειρηθεί μια σύντομη ανάλυση των διατάξεων για την «κάρτα οπαδού» και την απόκρυψη προσώπου υπό το πρίσμα του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή και το δικαίωμα στην προστασία των προσωπικών δεδομένων. Readmore..

Οι θαλάσσιες διεκδικήσεις στον χώρο της Ανατολικής Μεσογείου*

P , by

east-med

Εισαγωγή

Στο κάτωθι κείμενο επιχειρείται μια κριτική ανάλυση, με βάση το διεθνές δίκαιο, των θαλάσσιων διεκδικήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι άξιο αναφοράς ότι τρία από τα επτά κράτη στη σχετικά μικρή περιοχή της Αν. Μεσογείου (Τουρκία, Ισραήλ και Συρία) δεν έχουν προσχωρήσει στη Σύμβαση για το Δίκαιο Θάλασσας (η «Σύμβαση ΔΘ»). Αυτό φανερώνει τις διαφορετικές αντιλήψεις και προσεγγίσεις των ανατολικομεσογειακών κρατών, οι οποίες αποτυπώνονται στις πρακτικές που εφαρμόζουν στις θαλάσσιες σχέσεις.

Τουρκικές διεκδικήσεις

Από τη δεκαετία του 1970 η τουρκική διπλωματία διατηρεί την άποψη είναι ότι τα νησιά έχουν μειωμένα δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες. Ο λόγος είναι ότι η Τουρκία δεν θέλει να αναγνωριστούν πλήρη δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες στα νησιά του Αιγαίου, καθώς με αυτό τον τρόπο θα περιοριστεί σε μια στενή λωρίδα θάλασσας κοντά στις ακτές της. Έτσι, αρχικά προέβαλε το επιχείρημα ότι τα νησιά του Αιγαίου επικάθονται στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Ωστόσο, η δυνατότητα των νησιών να διατηρούν δική τους υφαλοκρηπίδα είχε ήδη αναγνωριστεί από τη Σύμβαση του 1958 για την υφαλοκρηπίδα (άρθρο 1). Η Τρίτη Συνδιάσκεψη για το ΔΘ επίσης απέρριψε αυτή τη θέση και το άρθρο 121(2) της Σύμβασης αναγνώρισε ότι τα νησιά δύνανται να παράγουν όλες τις θαλάσσιες ζώνες. Η διάταξη αυτή αποτελεί, πλέον, κανόνα εθιμικού δικαίου, σύμφωνα και με την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης (ΔΔΔ-ICJ) Qatar v Bahrain [(2001) παρ. 185], κάτι που επιβεβαιώθηκε από την απόφαση Nicaragua v Colombia [(2012) παρ. 139]. Αυτό σημαίνει πως η Τουρκία οφείλει να συμμορφώνεται με την πρόνοια αυτή, έστω κι αν δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση.

Readmore..